Il était une fois la vie...

Μπορεί χτες να έπαθα το σοκ με τη Ντόρα την εξερευνήτρια, αλλά σήμερα συνήλθα. Και ξετρύπωσα ένα παλιό αγαπημένο. Όταν πρωτοάκουσα αυτό το τραγουδάκι από τους τίτλους ήμουν κάπου μεταξύ πέντε και δέκα χρονών, κι από τότε δεν έχει σταματήσει να στριφογυρίζει μες στο κεφάλι μου. Ούτε ο Maestro, ο καλοκάγαθος παππούλης με την τεράστια άσπρη γενειάδα πού ελέγχει τον εγκέφαλο˙ δε νομίζω να υπάρχει κάποιος που να μην τον θυμάται. Παραγωγής 1986 λοιπόν:


Il était une fois la vie...
Μια φορά κι έναν καιρό, η ζωή...

Ερυθρά και λευκά αιμοσφαίρια, λεμφοκύτταρα, αιμοπετάλια, άλατα, σάκχαρα, ιοί, μικρόβια, ένζυμα, ορμόνες, αντισώματα και άλλα πολλά να τριγυρνούν μέσα σε φλέβες και αρτηρίες, να κάνουν roller coaster στα νεφρά και να παίζουν ποδόσφαιρο με μπαλίτσες οξυγόνου...

La vie

La vie, la vie, la vie, la vie
La vie, la vie, la vie, la vie

Et voici la vie
(La vie, la vie)
La belle vie toute pressée d'éclore
Le monde nous convie
(Voici la vie)
A de nouvelles aurores
Et nous donne des lendemains qui chantent
Et l'soleil qui nous éblouit
L'air vif nous enchante
Nous emplit de joie et de vie

La vie, la vie, la vie, la vie
La vie, la vie, la vie, la vie

Et voici la vie
(La vie, la vie)
La belle vie qui coule dans nos veines
Laissons là nos soucis
(Voici la vie)
Que la joie souveraine
Emporte les flots de notre sang
Dans un rythme étourdissant
Qui donne à tous l'envie
D's'éclater et d'chanter
La vie

La vie, la vie, la vie, la vie
La vie, la vie, la vie, la vie

Et voici la vie
(La vie, la vie)
La belle vie qui s'écoule sereine
Relevons le défi
D'en faire hymne à la joie
La vie

La vie, la vie, la vie, la vie
La vie, la vie, la vie, la vie
Et voici la vie ...