Tarot...

Μία τράπουλα… δύο ιστορίες…

A Toymaker’s story

Hosted by Dante




Tarot I
βλέπουν μόνο το θάνατο σας…
A Toymaker’s story
Hosted by Dante

Ο Αντώνης, ο Βασίλης, η Μαρία, ο Γιάννης και η Ειρήνη, γνωρίζονταν από μικρά παιδιά… Τώρα ήταν όλοι τους φοιτητές… Και αν και βρίσκονταν σε διαφορετικές πόλεις εξακολουθούσαν να είναι μια παρέα. Κάθε καλοκαίρι συναντιόντουσαν ξανά…επέστρεφαν στο νησί τους και έκαναν διακοπές όλοι μαζί… Έτσι και εκείνο το καλοκαίρι…
Οι γονείς της Μαρίας έλειπαν και έμεναν όλοι στο σπίτι της…

-Τι έχει αυτός; Ρώτησε η Μαρία τον Γιάννη και έδειξε με το βλέμμα της τον Αντώνη…
-Δεν έχω ιδέα… Είναι έτσι από τότε που γύρισε. Δεν μιλάει και κάθεται συνέχεια σκεφτικός.
-Αντώνη… συμβαίνει κάτι; Ρώτησε η Μαρία.
-Όχι τίποτα… δεν αντέχω απλά αυτή τη ζέστη…
Εκείνη τη στιγμή μπήκε στο δωμάτιο ο Βασίλης με την Ειρήνη…
-Άντε τι κάθεστε, σηκωθείτε… πάμε να κάνουμε καμιά βουτιά… είπε ο Βασίλης…
Και αυτό έκαναν…

Το ίδιο βράδυ…

Είχαν ανάψει φωτιά στην παραλία και καθόντουσαν γύρω από αυτή…
Άρχισαν να διηγούνται ιστορίες από το σχολείο.
Ο Αντώνης κοιτούσε τη θάλασσα…
-Αντώνη γιατί δεν μιλάς; ρώτησε ο Βασίλης.
Ο Αντώνης τον κοίταξε…
-Θέλετε να παίξουμε ένα παιχνίδι;
-Τι παιχνίδι; Ρώτησε η Μαρία…
Ο Αντώνης πήρε το σακίδιο του και το άνοιξε… Από μέσα έβγαλε μια τράπουλα tarot…
-Θέλετε να μάθετε το μέλλον σας;
Η Μαρία βλέποντας την τράπουλα ενθουσιάστηκε…
-Εγώ πρώτη…
Ο Γιάννης γέλασε…
- Καλά πιστεύετε σε αυτές τις ανοησίες;

-Τι πρέπει να κάνω; Ρώτησε η Μαρία…
Ο Αντώνης άρχισε να ανακατεύει την μεγάλη αρκάνα…
Άπλωσε τα χαρτιά μπροστά της…
-Διάλεξε ένα χαρτί με το αριστερό σου χέρι για να δούμε τι σε περιμένει στο άμεσο μέλλον.
Η Μαρία διάλεξε…
Ο Αντώνης γύρισε την κάρτα…
-Ο Θάνατος…
Η Μαρία πάγωσε….
«Βλακείες… μην πιστεύετε σε αυτά» είπε ο Γιάννης.
Ο Αντώνης ανακάτεψε ξανά την τράπουλα…
-Σειρά σου τώρα Γιάννη…
Ο Θάνατος πάλι…
Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε για τον Βασίλη και την Ειρήνη…
«Σειρά μου τώρα…» είπε ο Αντώνης…
Ο Θάνατος ξανά…
«Οπότε παιδιά μέχρι αύριο το πρωί όλοι θα είμαστε νεκροί»

Λίγη ώρα αργότερα…

Ο Γιάννης, η Ειρήνη, ο Βασίλης και ο Αντώνης είχαν πέσει για ύπνο. Η Μαρία δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Σηκώθηκε και πήγε μια βόλτα στην παραλία… Κάποια στιγμή νόμισε πως κάποιος την ακολουθούσε… Γύρισε και κοίταξε πίσω… κανείς…
«Το μυαλό μου κάνει παιχνίδια…»
Συνέχισε να περπατάει… Κάποια στιγμή αποφάσισε να επιστρέψει… Έκανε να γυρίσει, όταν είδε μια πέτρα να κατεβαίνει με φόρα στο κεφάλι της…
Έπεσε στην άμμο… Έβλεπε τα πάντα θολά… Είδε μια σκιά να κινείται από πάνω της… και την πέτρα να κατεβαίνει με φόρα ξανά πάνω της… Το αίμα έτρεχε ζεστό… Σε λίγο το κρανίο της είχε διαλυθεί…

Στο σπίτι της Μαρίας…

Η Ειρήνη με τον Βασίλη είχαν σηκωθεί και καθόντουσαν στο σαλόνι. Ο Βασίλης άναψε τσιγάρο…
-Δεν νομίζεις ότι θα πρέπει να τους πούμε ότι ξέρουμε; Ρώτησε ο Βασίλης…
-Δεν είναι ακόμα η στιγμή…όχι ακόμα…
-Ναι το ξέρω αλλά μέχρι πότε;
-Όχι ακόμα… είπε η Ειρήνη και σηκώθηκε από την θέση της… Εγώ πάω για ύπνο… θα έρθεις;
-Σε λίγο…
Ο Βασίλης έμεινε μόνος στο δωμάτιο… Σηκώθηκε και άναψε άλλο τσιγάρο… για να το σβήσει σχεδόν αμέσως. Κατευθύνθηκε προς το παράθυρο που έβλεπε προς την παραλία. Στον καναπέ ήταν παρατημένο το σακίδιο του Αντώνη. Το άνοιξε και έβγαλε από μέσα τις κάρτες tarot… δεν πίστευε στα μάτια του… Όλες οι κάρτες ήταν ίδιες… όλες είχαν την μορφή του Θανάτου…
Εκείνη τη στιγμή, κάποιος τον άρπαξε από τα μαλλιά… προσπάθησε να αντισταθεί αλλά μάταια… ένα μαχαίρι έσκισε τον λαιμό του στα δύο… το αίμα άρχισε να κυλάει…

Η Ειρήνη άκουσε θόρυβο στο σαλόνι και σηκώθηκε να δει τι συμβαίνει…
Μπροστά στο θέαμα άρχισε να ουρλιάζει…
-Γιάννη τι έκανες;
-Έπρεπε να το κάνω…
-Τι λες;
Η Ειρήνη άρχισε να φωνάζει τον Αντώνη… Η εξώπορτα άνοιξε… Ο Αντώνης έσερνε από τα πόδια το πτώμα της Μαρίας… Το πολτοποιημένο κεφάλι της άφηνε ίχνη παντού…
-Μα γιατί;
-Δεν μπορούσατε να κρατήσετε το στόμα σας κλειστό ε; είπε ο Γιάννης…
-Τι εννοείς;
-Μιλάω για τη σχέση μου με τον Αντώνη… Τα νέα έφτασαν και στα αυτιά των δικών μας… Το ξέρετε ότι δεν θέλουν να μας ξαναδούν… Ξέρετε το κακό που προκαλέσατε…
Η Ειρήνη έβαλε τα κλάματα…
Ο Αντώνης κατευθύνθηκε προς την Ειρήνη, η οποία πισωπάτησε και έπεσε στο πάτωμα. Ο Αντώνης άρπαξε την Ειρήνη και άρχισε να τη σέρνει. Μάταια προσπαθούσε να ελευθερώσει τα πόδια της. Ο Αντώνης πήρε το μαχαίρι από τα χέρια του Γιάννη και το κάρφωσε στο στήθος της…
Η Ειρήνη ούρλιαξε…
Δεν μπορούσε να αντιδράσει…
Ο Γιάννης πήρε ένα μπιτόνι βενζίνη και το άδειασε στο σαλόνι… Λίγο πριν βγουν από την πόρτα με τον Αντώνη, πέταξε ένα σπίρτο… το σπίτι πήρε φωτιά…
Έπιασε τον Αντώνη από το χέρι… Ο Αντώνης έβγαλε δύο αεροπορικά εισιτήρια από την τσέπη του για το εξωτερικό… Σε μία ώρα θα βρίσκονταν στο αεροδρόμιο του νησιού και το ίδιο απόγευμα στο Παρίσι…
Θα ξεκινούσαν μια νέα ζωή μαζί…

Λίγους μήνες μετά…

Οι καβγάδες ανάμεσα στον Αντώνη και τον Γιάννη ήταν πλέον συχνοί. Ο Αντώνης μόλις είχε τελείωσε τις δουλειές του σπιτιού και περίμενε τον Γιάννη να γυρίσει από τη δουλειά. Η πόρτα άνοιξε και ο Γιάννης μπήκε μέσα με αρκετούς φακέλους στα χέρια.
«Λογαριασμοί, λογαριασμοί και πάλι λογαριασμοί… Για περίμενε ένα γράμμα από την Ελλάδα».
Ο Αντώνης πετάχτηκε από την θέση του.
-Από ποιον είναι;
-Δεν έχει αποστολέα…
-Ε, άνοιξε το…
Ο Γιάννης άνοιξε τον φάκελο… Το βλέμμα του πάγωσε…
«Τι συμβαίνει;» ρώτησε ο Αντώνης.
Ο Γιάννης έβγαλε μέσα από τον φάκελο μια κάρτα tarot με τη μορφή του Θανάτου…
Την στιγμή εκείνη το κουδούνι της πόρτας του σπιτιού τους χτύπησε…
Ο Αντώνης με φανερή την αγωνία στο πρόσωπο του πήγε να ανοίξει. Ο Γιάννης τον ακολούθησε.
Στην θέα αυτού που αντίκρισε έβαλε τις κραυγές.
Εκεί μπροστά τους στεκόταν η Ειρήνη. Με παραμορφωμένο το πρόσωπο και ένα σώμα που είχε υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά από εγκαύματα.
«Θέλετε να παίξουμε ένα παιχνίδι…» είπε και έβγαλε ένα πιστόλι από την τσάντα της… το έστρεψε στο κεφάλι του Αντώνη και πυροβόλησε… Αίμα και κομμάτια σάρκας πετάχτηκαν παντού… Στη συνέχεια έστρεψε το πιστόλι στον Γιάννη…

ΤΕΛΟΣ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Tarot II
Η τράπουλα μοιράστηκε…
A Toymaker’s story
Hosted by Dante

Εδώ και 24 ώρες δεν έλεγε να σταματήσει να βρέχει… Ο Αντώνης, ο Γιάννης, ο Βασίλης, η Ειρήνη, η Μαρία, είχαν μαζευτεί στο σπίτι του Πέτρου του οποίου οι γονείς έλειπαν για Σαββατοκύριακο. Η ώρα περνούσε και είχαν αρχίσει να βαριούνται.
«Ξέρω τι θα κάνουμε…» είπε ο Πέτρος…
Πήγε στο δωμάτιο του και επέστρεψε με ένα κουτί στα χέρια.
-Τι είναι αυτό; ρώτησε η Μαρία.
-Widgi board… απάντησε ο Πέτρος… θα καλέσουμε πνεύματα…

Μαζεύτηκαν όλοι γύρω από το τραπέζι του σαλονιού.
Είχε περάσει μισή ώρα και τίποτα δεν είχε συμβεί… Ξαφνικά τα φώτα έσβησαν…
Ο Γιάννης κοίταξε έξω από το παράθυρο. Η γειτονιά είχε βυθιστεί στο σκοτάδι.
Ήταν 2:15 το πρωί, όταν ο Πέτρος κοίταξε το ρολόι του…
-Διακοπή ρεύματος. Πέτρο υπάρχουν κεριά;
-Ναι, θα πάω να φέρω…
Ο Πέτρος γύρισε με μερικά κεριά στα χέρια, και με μια τράπουλα… μια τράπουλα tarot…
Άναψαν τα κεριά…
-Και τώρα τι; Ρώτησε η Μαρία…
-Ώρα να μάθουμε το μέλλον μας… απάντησε ο Πέτρος.
Η Ειρήνη χάζευε τα σχέδια στις κάρτες. Τις έβρισκε εντυπωσιακές…

-Εγώ πάω τουαλέτα παιδιά…είπε ο Αντώνης.
-Και τι μας το λες; Θέλεις μήπως παρέα; Φοβάσαι το σκοτάδι; Τον πείραξε ο Βασίλης…
-Τα καταφέρνω και μόνος μου…
Ο Αντώνης πήρε ένα κερί και κατευθύνθηκε στην τουαλέτα…

O Αντώνης έπλενε τα χέρια του όταν στο πάτωμα της τουαλέτας παρατήρησε μια κάρτα… μια κάρτα tarot…
«Η αυτοκράτειρα…» διάβασε.
Πήρε το κερί και άνοιξε την πόρτα της τουαλέτας προκειμένου να βγει ξανά στο διάδρομο.
Στην πόρτα έξω από την τουαλέτα τον περίμενε… μια γυναίκα…φορούσε ένα φόρεμα καλυμμένο με πολύτιμους λίθους και ρόδια… στο κεφάλι της είχε μια τιάρα…
«Η αυτοκράτειρα…» ψιθύρισε… «Η αυτοκράτειρα των tarot».
Δεν ήξερε πώς να αντιδράσει.
Την στιγμή εκείνη η Αυτοκράτειρα έβγαλε μια βεντάλια καλυμμένη με χρυσό…
Ο Αντώνης παρατήρησε την άκρη της βεντάλιας… είχε λεπίδες…
Με μία κίνηση η Αυτοκράτειρα του έκοψε το κεφάλι… Αίμα πετάχτηκε στους τοίχους και το κεφάλι κατέληξε στη λεκάνη της τουαλέτας.

-Γιατί αργεί τόσο ο Αντώνης; Ρώτησε ο Πέτρος…
-Πάω εγώ να δω τι συμβαίνει. Είπε η Μαρία…
Βγήκε από το σαλόνι στον κεντρικό διάδρομο που οδηγούσε στην τουαλέτα… Έβαλε το χέρι στην τσέπη της…
«Τι στο καλό…» Από την τσέπη της έβγαλε μια κάρτα tarot… «Ο Πάπας» διάβασε…
Ξαφνικά από τον σκοτεινό διάδρομο η μορφή ενός ιερέα έκανε την εμφάνιση της…
Αλλά δεν ήταν ιερέας… Ήταν ένας Πάπας…
Την πλησίασε… στα χέρια του κρατούσε ένα σταυρό… τον οποίο κάρφωσε με δύναμη στο μέτωπο της… Η Μαρία βρέθηκε στο πάτωμα… Κάτι άρχισε να σέρνει το πτώμα της… το οποίο σε λίγο χάθηκε στον σκοτεινό διάδρομο…

Ο Γιάννης κοίταξε τον Πέτρο…
-Δεν σε πειράζει εγώ και η Ειρήνη να απομονωθούμε για λίγο στο δωμάτιο σου;
-Με την ευχή μου… είπε ο Πέτρος γελώντας…
Ο Γιάννης και η Ειρήνη ανέβηκαν τις σκάλες που οδηγούσαν στον δεύτερο όροφο και στο δωμάτιο του Πέτρου.
-Βασίλη μείναμε οι δυο μας…

Ο Γιάννης και η Ειρήνη ήταν γυμνοί στο κρεβάτι… Ο Γιάννης άναψε τσιγάρο…
-Τι είναι αυτό; ρώτησε…
-Ποιο;
Ο Γιάννης έσκυψε στο πάτωμα και σήκωσε μια κάρτα tarot…
«Ο Μάγος…»
Την στιγμή εκείνη η πόρτα του δωματίου άνοιξε…
Η Ειρήνη καλύφθηκε με το σεντόνι…
-Ποιος είναι εκεί; Ρώτησε ο Γιάννης.
Ένας μάγος έκανε την εμφάνιση του… Στα χέρια του κρατούσε ένα σκήπτρο…
Πλησίασε την Ειρήνη…
Ο Γιάννης έπεσε από πάνω της σε μια προσπάθεια να την προστατέψει… αλλά από τι…
Ακούμπησε με το σκήπτρο τα δύο σώματα… τα οποία γέμισαν φουσκάλες… ήταν σαν να καίγονταν…Τα σώματα των δύο νέων άρχισαν να διαλύονται. Σε λίγο πάνω στο κρεβάτι υπήρχε ένας πολτός από αίμα, σάρκα, δέρμα και κόκαλα…

Ο Πέτρος κοίταξε το ρολόι του ξανά… Έδειχνε 2:15…
-Πάει και αυτό… πρέπει να σταμάτησε… και την προηγούμενη φορά που το κοίταξα έδειχνε 2:15…
Ο Βασίλης κοίταξε και το δικό του… Έδειχνε και αυτό 2:15…
-Τι συμβαίνει…
Ξαφνικά το παράθυρο του σαλονιού άνοιξε… Ο αέρας έριξε όλες τις κάρτες tarot κάτω… Στο τραπέζι έμεινε μόνο μία… Η κάρτα του Διαβόλου…
Τα βλέμματα των δύο νέων πάγωσαν…
-Τι κάναμε όταν κοίταξα για πρώτη φορά το ρολόι… ρώτησε ο Πέτρος…
-Το widgi… απάντησε ο Βασίλης… φέραμε κάτι και ότι φέραμε δεν είναι καλό…
Σηκώθηκαν και άρχισαν να ψάχνουν τους άλλους… Βρήκαν τα πτώματα του Αντώνη και της Μαρίας στην τουαλέτα… Στο δωμάτιο του Πέτρου το θέαμα ήταν ακόμα πιο φριχτό…
Οι κραυγές τους ξεσήκωσαν την γειτονιά… Κάποιος από ένα γειτονικό σπίτι κάλεσε την αστυνομία…
Την στιγμή που κατευθύνονταν προς την εξώπορτα προκειμένου να βγουν από το σπίτι μια τραγοπόδαρη φιγούρα έκανε την εμφάνιση της…
-Ο Διάβολος… είπε ο Πέτρος… ότι φέραμε με το widgi ζωντανεύει τις κάρτες tarot…
Το τραγοπόδαρο πλάσμα άρπαξε τον Βασίλη πριν προλάβει να αντιδράσει…
Έβαλε το χέρι του στο στήθος του Βασίλη και του ξερίζωσε την καρδιά…
Την στιγμή εκείνη η αστυνομία εισέβαλε στο σπίτι…
Ο Διάβολος εξαφανίστηκε… Το ρολόι του Πέτρου έδειχνε τώρα 4:15 το πρωί…

Λίγο καιρό μετά…

Ο Πέτρος κλείστηκε στην τοπική ψυχιατρική κλινική… Κανείς δεν πίστεψε την ιστορία του… Θεωρήθηκε υπεύθυνος για όλους τους φόνους… Η οικογένεια του μετακόμισε… Κανείς δεν αγόρασε το σπίτι για μεγάλο χρονικό διάστημα…Μέχρι που ένα νεαρό ζευγάρι αποφάσισε να μετακομίσει εκεί… Το σπίτι πουλιόταν σε εξαιρετικά χαμηλή τιμή…

ΤΕΛΟΣ

***********************************
Ακολουθούν στο Toymaker’s Diary:

Death Call… μερικές κλήσεις είναι προτιμότερο να μένουν αναπάντητες…
Έμβρυο… το κακό ξυπνάει…