... is so beautiful in the big happy city.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
580, να τ' αφησω...;
You are now walking in the steps of
There's nothing that milk and choc chip cookies can't fix.
Dante
Dante
Διατηρουνται στη σαλαμουρα:
-
►
2010
(1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
-
►
2009
(34)
- ► Δεκεμβρίου (24)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
▼
2008
(34)
- ► Δεκεμβρίου (5)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (5)
13 σχόλια:
όσο κι αν είναι μέρος της φυσικής διαδικασίας..δάκρυσα με την φωτογραφία σου...γαμώτο βαλτοί είσαστε όλοι σήμερα???
η δολοφονία δεν είναι μέρος της φυσικής διαδικασίας. και μόνο άνθρωποι την διαπράττουν έτσι, με τέτοιο τρόπο
Αχ παιδιά, εδώ κάθε μέρα κάνω μια διαδρομή γύρψ στα 15 χιλιόμετρα για να πάω στη δουλειά, κάθε μέρα μα κάθε μέρα βρίσκω είτε γάτα, είτε αλεπού, είτε κουνάβι, είτε σκατζόχοιρο... δυστυχώς κάποιοι πάνε με χίλια και δεν προλαβαίνυυν να σταματήσουν ή το κάνουν και επίτηδες.. αναισθησία πλήρης...
stoys dromoys tis eparxies exei polla zwakia patimena :(( , apo skilia ,gates mexri fidia kai alepoydes , den prosexoyn oi odhgoi ,adiaforia
Σκληρή πραγματικότητα δυστυχώς.
Oh shit...Cookie!!!!
:'(
κοιμάται το γατάκι... :(
Μόνο στην μεγάλη πόλη νομίζεις ότι γίνεται? Εκείνοι τουλάχιστον βρίσκονται σε συνθήκες όπου είναι στην επιλογή "ή τρακάρω ή σκοτώνω το γατάκι/σκυλάκι/αλεπουδάκι κτλ" Εδώ στην επαρχία το κάνουν επείτηδες και για πλάκα! :@ Πάνω από 8 μηνών δεν ήταν το καημένο... :(
εικόνες καθημερινής τρέλας! :(
Μπορεί να το δεις μία φορά. Μπορεί δύο μπορεί τρεις. Αν το βλέπεις κάθε μέρα, γίνεται κι αυτό μέρος της καθημερινότητας..
... κάποιοι πάνε με χίλια στην πλήρη τους αναισθησία... κάποιοι πάλι στην πλήρη ετοιμότητά τους να δεχτούν ότι αυτό είναι τμήμα της βάναυσης και ελεεινής μας καθημερινότητας, πολύ απλά πατάνε γκάζι και πάνε με χίλια και στην αναισθησία... δυστυχώς κάποιοι νομίζουν πως παίζουμε με τους ρυθμούς της ζωής... δυστυχώς... ρίξε μια ματιά γύρω σου... μπορεί αυτό το γατάκι να έχασε με μιας τις 7 ψυχές του όμως πάλι μέσα του, κάποια έχει σωθεί για να διηγηθεί τα άγρια σκηνικά που σφράγισε το μυαλουδάκι και τα ματάκια του με το πρώτο του γάλα... καλοτάξιδο μικρό... νιάου στα κεραμίδια... πολιτισμός; μπα... ωχαδερφισμός... μάλλον...
:( :( :( ...
Δε χρειάζονται σχόλια...
Δημοσίευση σχολίου