Γαστριμαργική προτροπή - συμβουλή - παρότρυνση...

Έστω οτι πηγαίνεις να καταπαύσεις τον συνεχώς αυξανόμενης έντασης και με ελαφρύ ως subito accelerando στο φινάλε ήχο που παράγει το στομάχι σου μετά από παρατεταμένη περίοδο λειτουργίας άνευ περιεχομένου...
Λαϊκιστί πας να γουρουνιάσεις...

Στον κατάλογο διαβάζεις οτι το ψητοκοτοπουλοφιλετάκι που σου έκατσε στο μάτι συνοδεύεται από ντομάτα, βασιλικό, ξύδι μπαλσάμικο και μια σαλτσούλα με βούτυρο και λεμόνι...
...και κάτι άλλα από δίπλα.

Η σκέψη σου υπάρχει περίπτωση να δημιουργήσει 2 πιθανά σενάρια...
Το 1ο είναι: "Μπλιάξ" και
το 2ο είναι: "Κάτι θα ξέρει ο σεφ..."

ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΓΙΔΑ...
στην οποία δεν πρέπει ποτέ να περιπέσεις.

Το δεύτερο σενάριο πρέπει να διαγραφεί πάραυτα διότι ο σεφ δεν ξέρει την τύφλα του. Γιατί μερικές φορές κάποια πράγματα είναι τόσο μπλιαξ όσο φαίνονται κι ας έχει ο σεφ δεκαοχτόμιση αστέρια μισελέν, την πούλια, τον αυγερινό κι έναν αστερία που ψάρεψε πέρσυ απ' της γριάς το πήδημα...

Γιατί αυτός μπορεί να έχει όλη την καλή διάθεση να σου σερβίρει σαλιγγάρια μπλουμ, μαγειρεμένα φλαμπέ με σος βινεγκρέτ και βότκα, παναρισμένα με πολτό αγγινάρας και κεφαλοτύρι, που κολυμπάνε σε λιμνούλα από χυμό πορτοκάλι και γάλα καρύδας, παρέα με καραμελωμένα δαμάσκινα, σπυριά ροδιού, φραγκοστάφυλλα και μια κουταλιά κρέμα ζαμπαγιόνε... Εσύ πρέπει να το φας...;
Πάρε το άλλο με τα μανιτάρια... βλάκα Dante...